ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
Η Δημοτική αγορά βρίσκεται στο κέντρο της πόλης των Χανίων. Εγκαινιάστηκε το 1913 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Έχει σχήμα σταυρού και 4 εισόδους, μία σε κάθε πτέρυγα.
Στεγάζει 76 καταστήματα μεταξύ άλλων κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, φαρμακείο, παντοπωλεία με κρητικά προϊόντα κλπ. Αποτελεί αρχιτεκτονικό στολίδι για τα Χανιά και είναι μία από τις εντυπωσιακότερες στο βαλκανικό χώρο. Από το 1980 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως διατηρητέο μνημείο.
ΕΝΕΤΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ ΧΑΝΙΩΝ-ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Η κατασκευή του λιμανιού των Χανίων πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στα 1320 κα 1356 από τους Ενετούς με σκοπό την προστασία της πόλης των Χανίων. Από την Ακτή Ενώσεως μπορείτε εύκολα να δείτε και να θαυμάσετε το ενετικό φάρο Χανίων χτισμένο στο τέλος του τείχους, στην είσοδο του λιμανιού ο οποίος χτίστηκε αρχικά από τους Βενετούς το 1570 και μετέπειτα ανακατασκευάστηκε για τελευταία φορά το 1830 για να πάρει τη μορφή που έχει σήμερα. Έχει ύψος 21 μ., με ύψος εστίας από την επιφάνεια της θάλασσας, 26 μέτρα και το φως του φτάνει σε απόσταση 7 μιλίων. Είναι ο παλαιότερος που σώζεται μέχρι σήμερα, όχι μόνο των Ελληνικών παραλίων, αλλά και της Μεσογείου κι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο! Μπορείτε να τον επισκεφθείτε αν κατευθυνθείτε ανατολικά στο τέλος του λιμανιού των Χανίων Κρήτης και περπατήσετε κατά μήκος του τείχους. Δεν επιτρέπεται να μπείτε στο φάρο εξαιτίας της ευαίσθητης δομής του κτιρίου. Η θέα του παλιού λιμανιού των Χανίων από το φάρο είναι καταπληκτική ενώ το ηλιοβασίλεμα σ´ αυτό το σημείο θα αποδειχτεί σίγουρα μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Προχωρώντας προς τα ενδότερα του παλιού λιμανιού, δε μπορείς παρά να μαγευτείς από τα γραφικά σοκάκια, τα αμέτρητα μαγαζάκια και τα ιδιόμορφα κτίρια της παλιάς πόλης, κληροδοτήματα όλων των κατακτητών που πέρασαν από το νησί. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στα Νεώρια, ναυπηγεία της εποχής, κατασκευασμένα επί Ενετικής κατοχής το διάστημα μεταξύ 1467- 1599. Από το μεγάλο συγκρότημα των 17 νεωρίων σταδιακά κατεδαφίστηκαν τα εννέα. Σήμερα σώζεται μια ομάδα από 7 συνεχόμενους θόλους και ένα ακόμη δυτικότερα, το Μεγάλο Αρσενάλι (σήμερα Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου).
ΚΑΣΤΡΟ ΦΙΡΚΑΣ
Πρόκειται για Ενετικό κάστρο που χτίστηκε τον 16ο αιώνα στη βορειοδυτική άκρη του λιμανιού για να προστατεύει τη πόλη και το ίδιο το λιμάνι.
Στο κάστρο Φιρκάς, (τούρκικη λέξη που σημαίνει φρούριο) ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος διακήρυξε επισήμως την ενσωμάτωση της Κρήτης στην Ελλάδα.
Σήμερα το κάστρο φιλοξενεί το Ναυτικό Μουσείο και ένα μικρό θέατρο.
ΤΖΑΜΙ “ΓΙΑΛΙ ΤΖΑΜΙΣΙ”
Το τέμενος Κιουτσούκ (μικρού) Χασάν ή Γιαλί Τζαμισί (τζαμί του γιαλού) όπως επικράτησε να λέγεται, ήταν έργο Αρμένιου αρχιτέκτονα, που είχε κατασκευάσει και άλλο όμοιό του στο χωριό Σπανιάκο του Σελίνου. Το τζαμί, στην αυλή του οποίου υπήρχαν φοινικόδεντρα και τάφοι πασάδων και γενιτσάρων, σταμάτησε τη λειτουργία του το 1923.
Σήμερα είναι αναπαλαιωμένο, χωρίς το μικρό μιναρέ του και λειτουργεί ως χώρος εκδηλώσεων και εκθέσεων
ΚΟΥΜ ΚΑΠΙ
Το Κουμ Καπί είναι η συνοικία έξω ακριβώς από τα ανατολικά τείχη της παλιάς πόλης των Χανίων.
Η ονομασία Κουμ Καπί έχει τούρκικη προέλευση και σημαίνει Πύλη της Άμμου (Kum Kapisi). Πράγματι στην περιοχή αυτή υπάρχει πύλη στα ενετικά τείχη που οδηγεί σε αμμώδη παραλία.
Σήμερα η περιοχή αυτή είναι μια από τις πιο αναπτυγμένες της πόλης και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες, λόγω των πολλών και καλών εστιατορίων και καφέ, αλλά και της μοναδικής θέας προς τη θάλασσα.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΝΙΩΝ
Κατεβαίνοντας από την οδό Χάληδων προς το λιμάνι συναντάτε στα δεξιά τη Μητρόπολη των Χανίων, την Εκκλησία της Τριμάρτυρης. Το πότε χτίστηκε ο πρώτος ναός δεν είναι εξακριβωμένο, αλλά σίγουρα υπήρχε επί Ενετοκρατίας.
Στη σημερινή της μορφή υπάρχει από το 1864 όπου χτίστηκε πάνω σε παλιότερη εκκλησία με δύο κλίτη.
Μετά την Τουρκική κυριαρχία αν και μετατράπηκε σε χώρο κατασκευής σαπουνιού, παρέμεινε τόπος παρακλήσεων προς την Παναγία για τους πιστούς.
ΜΙΝΑΡΕΣ ΑΧΜΕΤ ΑΓΑ-ΟΔΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ ΝΤΑΛΙΑΝΗ
Τα Μουσουλμανικά τεμένη συμπληρώνουν την θρησκευτική ζωή των μωαμεθανών Τούρκων στην Κρήτη. Στην οδό Χατζημιχάλη Νταλιάνη (πρώην Σχοινοπλοκάδικα) βρίσκεται το Αγά Τζαμί στα Χανιά, από το οποίο σώζεται σήμερα ο μιναρές και μερικά από τα κτίρια.
Η οδός Χατζημηχάλη Νταλιάνη είναι ένας πολυσύχναστος πεζόδρομος, ιδιαίτερα αγαπητός στη νεολαία, στα πετρόχτιστα πεζοδρόμια του, βρίσκονται retro bar, bistro, παραδοσιακά εστιατόρια, ρακάδικα & ζαχαροπλαστεία με τοπικά γλυκά, καθώς και αρκετά καταστήματα με επώνυμα ρούχα.
ΣΠΛΑΝΤΖΙΑ
Η Πλατεία 1821, περισσότερο γνωστή ως Σπλάντζια, βρίσκεται σε κομβικό σημείο των Χανίων, δίπλα στην παλιά πόλη και στην περιοχή Κουμ Καπί. Πρόκειται για μια πανέμορφη πλατεία με μεγάλη ιστορία.
Η Σπλάντζια ήταν ο τόπος αναφοράς των Τούρκων κατά την περίοδο της κατοχής, και ήταν κατεξοχήν τούρκικη συνοικία. Στολίδι της πλατείας αποτελεί ο ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος είχε μετατραπεί σε τζαμί με την προσθήκη ενός μιναρέ που διατηρείται ακόμα και σήμερα.
Στο κέντρο της πλατείας στέκεται περήφανα ένας τεράστιος πλάτανος. Η ιστορία λέει ότι αποτελούσε και σημείο εκτέλεσης Χριστιανών μαρτύρων.
Σήμερα η πλατεία αποτελεί ένα από τα πιο ζωντανά σημεία της πόλης των Χανίων, πόλο συγκέντρωσης νέων και όχι μόνο και ταυτόχρονα χώρο ποικίλων πολιτιστικών εκδηλώσεων. Στην πλατεία αυτή μπορείτε να βρείτε ιδιαίτερες καφετέριες και μεζεδοπωλεία.
Πολύ κοντά στη Δημοτική Αγορά βρίσκεται ένας από τους εμπορικότερους δρόμους στα σημερινά Χανιά: η οδός Σκρίντλοφ ή Σκρύδλωφ με πολλά επώνυμα καταστήματα στη σειρά.
“ΣΤΙΒΑΝΑΔΙΚΑ” ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
Στο σημείο που συναντιέται με την οδό Χάληδων, την κεντρική οδό της παλιάς πόλης, η περιοχή έχει το χαρακτηριστικό όνομα Στιβανάδικα.
Κάθε μεγάλη πόλη της Κρήτης είχε μία συγκεκριμένη περιοχή στο εμπορικό της κέντρο που βρίσκονταν μαζεμένα τα παραδοσιακά υποδηματοποιεία, δηλαδή τα στιβανάδικα. Στα στιβανάδικα, εκτός από τα παραδοσιακά στιβάνια, θα βρείτε δερμάτινα είδη και διάφορα σουβενίρ.
Τα στιβάνια είναι οι παραδοσιακές Κρητικές μπότες, σήμα κατατεθέν της ανδρικής κρητικής φορεσιάς. Ψηλές, αλύγιστες, εξαιρετικής ανθεκτικότητας συνήθως μαύρες, καφέ και σπανιότερα άσπρες.
ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΩΝ
Στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου στα Χανιά, πάνω στο λόφο του Προφήτη Ηλία, μπορεί κανείς να βρει τους Τάφους των Βενιζέλων. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε εκφράσει την επιθυμία, αυτή η τοποθεσία να αποτελέσει την τελευταία του κατοικία. Το 1936 κτίστηκε λοιπόν σε αυτό το σημείο ο τάφος του.
Στη συνέχεια της ιστορίας, το 1965 απέναντι από τον τάφο του Ελευθέριου Βενιζέλου στήθηκε και ο τάφος του γιου του Σοφοκλή Βενιζέλου, ο οποίος υπήρξε και πρωθυπουργός της Ελλάδας το διάστημα 1943 έως το 1952.Ακριβώς δίπλα από τους τάφους τους, οικοδομήθηκε το άγαλμα της Ελευθερίας. Πρόκειται για ένα άγαλμα κτισμένο από πέτρα, το οποίο και συμβολίζει τους αγώνες των Κρητών για την πολυπόθητη ελευθερία.
Τους τάφους των δυο ανδρών, επισκέπτεται κάθε χρόνο πλήθος κόσμου. Ο γύρω χώρος είναι διαμορφωμένος με έναν υπέροχο κήπο, καθίσματα, πάρκο και πετρόχτιστα δρομάκια.
Στην καταπληκτική αυτή περιοχή μπορεί κανείς να θαυμάσει την υπέροχη θέα με ολόκληρη την πόλη των Χανίων να απλώνεται μπροστά!
ΧΑΛΕΠΑ-ΣΠΙΤΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Η έκταση στην οποία βρίσκεται το σπίτι της οικογένειας Βενιζέλου στη Χαλέπα Χανίων, αγοράστηκε από τον πατέρα του Ελευθέριου, Κυριάκο Βενιζέλο το 1876. Κτίστηκε στον τύπο της βίλας από τον Κυριάκο Βενιζέλο και τελείωσε περίπου το 1880. Είναι δίπατο και περιβάλλεται από κήπο φυτεμένο με διάφορα δένδρα και αμπέλι.
Η σημερινή μορφή του σπιτιού, είναι μετά τις μετατροπές που έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, μεταφέροντας τους χώρους υποδοχής στο ισόγειο και αφήνοντας τα υπνοδωμάτια στον όροφο. Σήμερα το σπίτι ως μνημείο αποτελεί στεγάζει το Ίδρυμα Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ένα δεύτερο σπίτι της οικογένειας βρίσκεται έξω από την πόλη των Χανίων, στην περιοχή Μουρνιές.
ΤΑΜΠΑΚΑΡΙΑ
Τα Ταμπακαριά, ως τόπος επεξεργασίας δερμάτων, αναπτύχθηκαν στην ανατολική βραχώδη περιοχή των Χανίων πριν από τα μέσα του 19ου αιώνα, μακριά από τα τείχη της πόλης. Κατά τη γερμανική Κατοχή τα βυρσοδεψεία σταμάτησαν να λειτουργούν. Σήμερα άλλα είναι εγκαταλελειμμένα, άλλα έχουν αλλάξει χρήση και μερικά από αυτά συνεχίζουν τη λειτουργία τους.
Το στοιχείο όμως που δεν μεταβλήθηκε στο χρόνο είναι η αρχιτεκτονική τους.
Προσαρμοσμένα στις φυσικές κλίσεις του τοπίου, τα βυρσοδεψεία είναι ισόγεια με είσοδο από το δρόμο και είναι δίπατα ή τρίπατα από τη μεριά της θάλασσας. Χτισμένα με πέτρα και κεραμιδένιες στέγες, είναι τοποθετημένα στη σειρά, και διακόπτονται μόνο από πολύ στενά απότομα περάσματα με σκαλοπάτια προς τη θάλασσα.
Αποτελούν ένα αρχιτεκτονικό σύνολο μοναδικό.